Bölüm 2

Hepimiz duygularımızı ifade ederken genel duyguyu söyleriz. “Kızgınım, öfkeliyim, yalnızım, çaresizim, mutsuzum…” gibi. Bunlar genel ifadelerdir. Her bir duygunun bizde yarattığı alt duygular vardır. Bunlar kişiye ve kişinin yaşadığı travmaya özeldir. Unutmak da buna dahildir…

Rüya, ağrısının onu üzdüğünü söylerken aslında onu utandırdığını, öfkelendirdiğini, ölmeyi düşündürecek kadar güçlü olduğunu anlatıyordu. Rüya’ya ağrılarından önce nasıl bir hayatı olduğunu sorduğumda çok mutlu, keyifli, yaşam dolu bir kız olduğunu anlattı. Bunu soruyordum çünkü yaşadığımız duygular bazen bizim sıkıntımız ortaya çıkmadan önce var olan duygulardır. Yaşadığımız sıkıntı sadece bunun tekrarlanmasıdır. Bu durumda kaynağı çok daha öncelerde aramamız gerekir. Rüya tüm bunları anlatırken gözleri donuktu ve yüzü ifadesizleşmişti. Sanki kendi duygularından değil de bir başkasından bahseder gibiydi. Ağrılarını başlatan herhangi bir şey olup olmadığını sorduğumda hiç belli olmadığını söyledi. Son yıllarda çilek alerjisi başlamıştı. Oysa daha önceden ne çok seviyordu çileği… Şimdi düşünmek bile alerjisini tetikliyordu. Alerjiyle birlikte başı da ağrımaya başlıyordu, doktorlar alerjinin baş ağrısını tetikleyeceğini söylemişlerdi ama alerjisi olmasa bile başı ağrıyordu.

“Unut” Emri

Rüya’ya dört yıl önce onu çok etkileyen bir olay olup olmadığı sorduğumda ilk defa gözlerinde bir kıpırtı oldu. Başını yavaşça önüne eğdi. 18 yaşında bir taciz olayı yaşadığını, bunun onu çok utandırdığını, yaşadıklarının onu intiharı düşündürecek kadar üzdüğünü anlattı. Ardından o olayı çoktan kapattığını, artık hatırlamakta güçlük çektiğini söyledi. Unutmak, yaşadığımız olumsuzluklarda duyguyu taşımak istemediğimiz zamanlarda bilinçaltımızın kullandığı bir koruma mekanizmasıdır. Acıyı bastırmak için unutmak isteriz. Beyin bunu emir kabul eder ve unutma mekanizmalarını devreye sokar.

Devam edecek…