“Başıma Bir Şey Gelecek” Kaygısı

39 yaşındaki Cemal bey yıllardır hiçbir yerde kendini güvende hissetmediğinden ve kaygı duyduğundan bahsediyordu. “Tuhaf bir şekilde hep bir tedirginliğim var. Hiç yalnız kalmak istemiyorum. Gece geç saatlere asla kalamıyorum. Tenha yerlere gitmek beni huzursuz ediyor. Eşim olmadan evde bile yalnız kalamıyorum. Niye böyle bir duygu taşıyorum bilmiyorum.” diyordu. Bu duyguyu tanımlamasını istediğimde, “Sanki kötü bir şey olacak, biri bana kötülük yapacak gibi geliyor.” dedi. Ne zamandır böyle hissettiğini sorduğumda, aslında hissetmediği zamanı hatırlamadığını, hep böyle olduğunu söyledi. “Bu kötülüğü kim yapabilir size? Tanıdığınız biri mi yoksa herhangi biri mi?” diye sordum. Önce “Tanıdığım biri gibi.” dedi sonra “Her ikisi de yapabilir.” dedi.

Yaptığımız çalışmada evde sürekli bir kavga ortamı olduğunu hatırladı. Babası, annesini ve onları sürekli hırpalarmış. Genelde hep sokaklarda vakit geçirirmiş. “O zamanlar korkmazdım dışarılarda, kuytu köşelerde yalnız dolanırdım.” diye hatırladı. Bir gün, o daha 8-9 yaşlarındayken, komşu çocuklardan 13-14 yaşlarındaki iki çocuk onu takip etmiş, ıssız bir yerde ona ansızın saldırmışlar. Önce taciz etmişler, direnince de biraz hırpalayıp kaçmışlar. O gün çok korktuğunu söyledi. “Ya beni öldürselerdi? Ya tecavüz etselerdi? Ya biri görseydi ve bana kötü gözle baksaydı diye acayip korkmuştum. Koşa koşa eve gitmiştim. Anneme bir şey söylememiştim. Bugüne kadar da kimseye anlatmadım. Karım bile bilmiyor, kaygı duyuyorum.” dedi.

Kaygı

Beraber o güne ait tüm duygu ve düşüncelerini boşalttık. Ayrılırken çok rahatladığını söyleyerek gitti. Ertesi gün tekrar geldi ve iyi olmadığını, yine aynı duygunun içinde olduğunu söyledi. Bu her zaman mümkün olabiliyor. Biz yaptığımız çalışmada duyguyu yaratabilecek en olası anları boşaltıyoruz. Bazen ilk çalıştığımız kaynağı olmayabiliyor veya devamında olabilecek bir stresi ve kaygı duygusunu da temizlememiz gerekebiliyor. Burada olduğu gibi. Cemal bey ile devam ettiğimizde, 15 yaşındayken hiç tanımadığı kişiler tarafından sopalarla dövüldüğünü hatta üç gün hastanede yattığını anlattı. Bunu dün anlatmamıştı çünkü “Ondan önce de bu duygum vardı.” diyordu. Olay çok ani, hiç beklemediği anda olmuştu. Kız arkadaşının erkek arkadaşı kıskançlıkla onu dövdürmüştü. Aslında tanımıyorlardı bile birbirlerini. O kadar ani olmuştu ki, hafızası hiçbir şey hatırlamıyordu o güne ait. Arkadan sopa ile vurmuşlardı. O an bayılmıştı. Sonra epey dövmüşler ve kaçmışlardı. Zaten şu anki korkusunda da hep arkadan bir fenalık gelecek diye hissediyordu. İlk olay başlatmış ama bu stresle zirve yapmıştı sıkıntısı. Bunları boşaltınca artık rahata kavuşmuştu.