Rüya ikinci kez geldiğinde denemek istediğini, çalışmaya hazır olduğunu söyledi. Bu arada olayla ilgili daha çok şey hatırlamaya başlamıştı. Bilinçaltı böyle bir şeydir. Bir kapıyı araladığınızda, o odanın içini daga rahat görmeye başlarsınız sonra odanın ucundaki diğer kapıyı görüp ona ulaşırsınız.
Duygusuyla yüzleşmeye hazır olmayan hastalar, çalışmaya uyum sağlamakta her zaman zorlanırlar. Zaten böyle durumlarda hasta, duyguya tamamıyla girememekte, fark etmeden direnç göstermektedir.
Limbik sistemdeki bu düzensiz kayıtlar da onları tetikleyen stresörlerin varlığında yüzeye çıkarak sıkıntı yaratır. Bu sıkıntılar, stres anında yaşanan duyguların tekrarı şeklindedir.
Unutmak, yaşadığımız olumsuzluklarda duyguyu taşımak istemediğimiz zamanlarda bilinçaltımızın kullandığı bir koruma mekanizmasıdır. Acıyı bastırmak için unutmak isteriz. Beyin bunu emir kabul eder ve unutma mekanizmalarını devreye sokar.
Neden üzgün hissettiğini sorduğumda bana artık hiçbir şeyden zevk almadığını, bu ağrının onu yaşamaktan bıktırdığını, zaman zaman ölmeyi istediğini, hastalıklı olmanın artık onu utandırdığını, kendine kızdığını, öfkelendiğini anlattı.
