Darp Endişesi “Ya Kötü Bir Şey Olursa”

Ali bey sadece işe gidince bu hisse kapıldığını söylüyordu. Dışarıdayken, evdeyken, tatildeyken böyle bir duygusu olmadığını fark etmişti. Uzun yıllardır bu duygusuyla yaşadığını, o yüzden işe gitmekten hep mutsuz olduğunu söylüyordu. Ne iş yaptığını sordum, kuyumcu olduğunu söyledi. Baba mesleği olduğunu, tüm amcaları ve kuzenlerinin aynı işi yaptığını söyledi. Aslında işini sevdiğini yeni fark ettiğini, bunun da çok garibine gittiğini söylüyordu. İşe gitmek zorunda olmamak için sanal dünyadan satış yapmaya başlamış çok da başarılı olmuştu. Artık home-office çalışıyordu ama yine de bu duygusundan kurtulmak istiyordu. İşte yaşadığı duyguyu analiz ederken bunun tamamen fiziksel bir acı olduğunu, canının acıyacağını hissettiğini söylemişti. Ona hiç darp edilip edilmediğini sorduğumda “Ben de düşündüm gelmeden epeyce ama hiç olmadı öyle bir şey. Zaten hep böyle hissettiğim için kapıda güvenlik bekletirim.” dedi. Böyle bir şeye uğrayan birini görüp görmediğini sorduğumda ise “Yok görmedim, bizim oralar güvenlidir ama ben çocukken babamlar bir gün eve çok üzgün gelmişlerdi. Arkadaşlarından birinin öldüğünü söylemişlerdi. Sonra annemle konuşurlarken, mağazadayken alacaklıların gelip adamı haşat ettiklerini, orada kalp krizi geçirip öldüğünü anlatmıştı anneme. Hiç unutmam onu. Ben zaten borç yapmaktan çok korkarım, asla borç yapmam.” diyordu.

O günü hatırlayıp hatırlamadığını sorduğumda, “Annemin sesi hala kulaklarımda. Babama; Sakın yalnız kalma dükkanda, sana da bir şey olursa ne yaparım, diyordu.” dedi. Doğru anı yakalamıştık. Beraber o güne ait her şeyi boşalttık. Tüm duygularını, kendi yarattığı düşünce kalıplarını temizledik. Sonuç olarak; çok rahatlamıştı. Sonraki haftalarda görüştüğümüzde “Her şey yolunda, gayet iyiyim.” diyordu.